My August Feels Like December

Met My August feels like December creëert Pieter Desmet een intieme, multidisciplinaire dansvoorstelling. Hedendaagse dans, digitale videokunst, geluid en textiele scenografie ontwikkelen samen een eigentijds rouwritueel. Vertrekkend vanuit het verlies van zijn ouders, schept Pieter een kader waarin individuele rouwervaringen verbonden kunnen worden.

Dansers belichamen individueel verdriet en vervreemding van de wereld en zoeken naar een manier om rouw en troost te delen met elkaar en de kijker. Ze onderzoeken hoe hun eigen lichaam reageert op verlies, maar ook hoe een ander kan transformeren door middel van troost.

Rouw en verdriet zijn gevoelens waar iedereen vroeg of laat mee te maken krijgt. Toch wordt dit maar al te vaak omgeven door een verborgen, bijna voyeuristische sluier. Pieter wil rouw net uit die schaduw halen, en troost vanzelfsprekender maken.

My August feels like December is een intieme en emotioneel geladen ervaring die gedeeld wordt tussen de bezoekers en de performers. Samen worden ze één commune waar troost de boventoon voert.